Degene die mij al langer volgen zullen weten dat ik fotografie gestudeerd heb, maar ik heb eigenlijk nooit verteld wat ik na mijn studie heb gedaan. Mijn weg in de fotografie is er één met obstakels, maar ik ben trots op waar ik nu sta! Lees je mee?
Studie fotografie
Tijdens mijn studie wist ik eigelijk al wel wat ik wilde fotograferen, namelijk dieren. Mijn hond Bikkel speelde altijd een grote rol in mijn fotografie. Mijn leerkrachten waren het alleen nooit eens met mijn keuzes. Ik moest meer out of the box denken en niet in elke opdracht dieren verwerken. Waarom niet? Omdat zij niks met dieren hadden en liever die abstracten en neppe portretten zagen? Ik heb 4 jaar lang stug volgehouden en in elke opdracht dieren verwerkt, maar daar werd mijn studie niet leuker door.
Heel veel fotoshoots
Na mijn studie heb ik in een fotostudio gewerkt. Wat over het algemeen heel leuk was, veel ervaring op doen, veel fotograferen. Ik had leuke collega's en werd steeds creatiever in het spelen met licht. Ik had regelmatig huisdieren in de studio, maar ook veel zwangerschappen, families en verliefde stelletjes voor de lens staan. Uiteindelijk voelde het fotograferen meer als productiewerk, dan had ik 5 tot 6 shoots achter elkaar op 1 dag. Dat is na een tijdje niet leuk meer..
Daarna probeerde ik verschillende banen en veranderde veel van werkgever om daarnaast zelf shoots in te plannen. Ik wist alleen nooit precies wat ik wilde en nam elke shoot aan (van newborn tot bruiloften). De foto’s bewerkte ik altijd weer net op een andere manier, waardoor ik niet echt mijn fotografiestijl kon ontdekken. Samen met het werk in loondienst dat ik niet leuk vond en andere persoonlijke redenen kwam ik in een burn-out terecht.
Burn-out
Alles qua fotografie kwam stil te liggen. Überhaupt alles wat ik deed kwam stil te liggen. Ik durfde zelfs geen auto meer te rijden en kon me niet voorstellen dat ik mezelf ooit nog gelukkig zou voelen. Dankzij de cavia’s, kippen en mijn lieve vriend ben ik er weer bovenop gekomen.
Benieuwd hoe de kippen hebben geholpen bij mijn burn-out?
Een nieuwe stap
Ik ben wel foto's blijven maken van de beestjes, in dierentuinen of op vakantie. Niet meer in opdracht, want ik wist toch niet wat ik wilde.
Sinds april 2022 heb ik de keuze gemaakt om me bezig te houden met de dingen die ik leuk vind.
Ik kreeg Marley als pup en al snel kwam de camera weer tevoorschijn! Met zo'n klein modelletje om me heen die toch steeds aandacht nodig had, kon ik mooi de fotografie weer oppakken. Er zijn heel wat foto's gemaakt al, ze is nu alweer 9 maanden oud. Ze heeft zelfs haar eigen webshop geopend een tijdje terug
Door Marley was ik weer meer bezig met fotograferen. Ook de kippen mochten weer vaker model staan. De bloemen gingen ook steeds vaker een rol spelen en wat werd ik blij van het resultaat! Door het vele fotograferen (van de onderwerpen die ik leuk vind) begon ik ein-de-lijk mijn stijl te ontwikkelen.
Laatst kreeg ook de vraag van mijn nicht of ik haar gezin op de foto wilde zetten en wat was dat weer leuk om te doen! Ik heb genoten van het bezig zijn met mijn nichtjes en neefje en het resultaat was alles waar ik op hoopte! Ik weet nu wat ik leuk vind, wat ik wil fotograferen en hoe ik het wil fotograferen.
Mijn hoofd zit vol ideeën die ik eerst allemaal heb uitgeschreven. Op papier was het concept erg leuk en tijd om het in de praktijk te gaan proberen. Het pakte uit zoals ik dat graag wilde. Helemaal enthousiast en vol goede moed.
Heb ik besloten om het gewoon te gaan doen!
Ik ga weer fotoshoots aannemen vanaf 2023! Hoe en wat precies houd ik nog even voor me, want er zijn nog wat puntjes op de i te zetten. Ik kan al wel verklappen de pluktuin er een rol in gaat spelen.
Resultaat van de test shoot met Marley
