Het begin van Another Chick Day

Wat begon met een groep cavia's en één haan is ondertussen uitgegroeid naar zoveel meer! Het gaat natuurlijk veel om de kippen, maar wat was het begin van Another Chick Day? In deze blog zal ik je alles vertellen over hoe Another Chick Day is ontstaan.

Liefde voor dieren

Ben je klaar om even een paar jaar terug in de tijd te gaan? Al van kleins af aan ben ik dol op dieren, mijn favoriete dagjes weg waren altijd naar de dierentuin of kinderboerderij. Toen ik 9 was (2005) kregen we een nieuw hondje, ik was dol gelukkig toen ik hem uit mocht zoeken. Het moment dat ik mijn naam en dat van de pup op het contract mocht zetten, zal ik nooit meer vergeten. Enorm trots dat, die kleine boef, straks ons hondje werd. Hij kreeg de naam Bikkel. Altijd was ik met hem bezig, spelen, wandelen, trucjes leren, geweldig vond ik dat! Op 15 jarige leeftijd (in 2020) is Bikkeltje overleden, wat had ik het daar moeilijk mee. Hij is nog altijd dichtbij, want hij ligt hier in de tuin begraven, wat mij heel veel steun geeft. 

In 2008 of 2009 ben ik begonnen met paardrijden. Al snel had ik de smaak te pakken en was ik niet van de manege weg te slaan. Elke zaterdag hielp ik de hele dag mee met de stallen uitmesten, borstelen en wassen, op- en afzadelen, voeren etc. De hele week keek ik uit naar de zaterdag, om weer tussen de paarden te kunnen spenderen. Naarmate ik ouder werd ging ik ook in de vakanties helpen op de manege. Eigenlijk elk vrije moment dat ik had probeerde ik op de manege te zijn. Ik heb daar zoveel geleerd over het beleren van de paarden, maar ook om geduld te hebben en niet zomaar op te geven.

In 2011 mocht ik voor pony Floortje gaan zorgen. Zij stond bij het kinderdagverblijf waar mijn moeder werkte. Floortje was een zwarte shetlandpony die gezelschap had van 2 dwerggeiten (Luna & Sterre), een aantal kippen en een haan. Ook liepen er konijnen, cavia's en zelfs tamme ratten rond in het binnen verblijf. Wat vond ik het fijn tussen al die dieren. Met Floortje ben ik uren bezig geweest met vrijheidsdressuur en uiteindelijk ben ik de geiten daar ook in mee gaan trainen. Het was zo leuk om te zien hoe graag ze voor je wilde werken, zolang er maar iets lekkers tegenover stond haha. Met de kippen had ik niet zo veel, die waren schuw en bleven vaak op afstand. Ik vond het wel altijd leuk om de eitjes te rapen, maar was toen meer geïnteresseerd in de andere dieren. Zeker toen Luna een lammetje kreeg, wat een klein schattig beestje was dat!

Toen ik mijn vriend leerde kennen in 2016 hadden zijn ouders een paar kippen in de tuin. Gewoon een stel bruine legkippen voor de eitjes. Ik weet nog dat ik dacht 'wat moet je toch met kippen?', maar ik hielp graag mee met het voeren en de eieren rapen. Ik hielp ook wel eens mee met het schoonmaken van het hok en kon er dan van genieten hoe de kippen in al het verse zaagsel aan het scharrelen waren. Heel veel meer interesse was er nog niet..

De komst van de cavia's

In 2018 waren mijn vriend en ik in Ouwehands Dierenpark, daar hadden ze binnen in een groot verblijf allemaal cavia's lopen. 'Dat lijkt mij ook zo gezellig in de tuin' zei ik nog. Een week later stonden we bij de bouwmarkt om onderdelen te halen om een groot buitenverblijf voor de cavia's te maken. Ik was op marktplaats aan het zoeken geweest en vond 4 broertjes die het liefst bij elkaar bleven, dus alle 4 de broertjes opgehaald toen het hok klaar was. Een paar dagen later kwamen we op een kinderboerderij een stel cavia's tegen die er slecht uitzagen. Jonge beestjes met kale plekken. Volgens de eigenaar hadden ze daar geen last van, maar ik vond dat zo zielig en ik mocht ze mee naar huis nemen. Meteen ging ik met ze naar de dierenarts en ze bleken schurft te hebben. Na een aantal dagen zalf smeren waren ze gelukkig weer helemaal oké en konden ze bij de rest van de groep. Ineens had ik 6 jonge cavia's rondlopen, allemaal mannetjes.

De eerste haan, Albert

De cavia's waren ondertussen gewend aan hun nieuwe omgeving en gingen lekker hun eigen gang. Toen besloot mijn schoonvader wat extra kippen bij te halen. Hij wilde graag wat meer eieren en in de ren was nog ruimte genoeg, mijn schoonbroer ging met hem mee. Ze kwamen thuis met een aantal witte leghorns, een kuifhoen kriel hen en een cochin kriel haan voor in de huidige ren. Mijn schoonbroer had besloten een toom met sierkippen te beginnen en had zijdehoender krielen en kuifhoender krielen meegenomen, zowel hennen als hanen. Wat waren ze mooi! Ik wist niet dat er zulke mooie kippen bestonden. Er kwam een aparte ren voor de sierkippen. 

Alles ging goed en iedereen scharrelde lekker rond, behalve de kuifhoen bij de leghorns. Die was heel bang en mocht niet mee eten van de rest. Dat vond ik zo zielig! 'Die moet nog even wennen' werd er gezegd. Na een paar dagen veranderde er alleen niks en vonden we het beestje zielig in een hoekje. 'Kom maar, dan krijgt die een plekje bij de cavia's'. Eerst nog even aansterken met voer en water in een oude bench. Het beestje was zo bang, maar ontdooide daarna snel en begon goed te eten. Daardoor ook goed te groeien en het bleek uiteindelijk een grote kuifhoen haan te zijn. Hij kreeg de naam Albert.

Als ik nu de foto's zie denk ik 'het was toch al duidelijk een haan', maar toen wist ik niks van kippen en zag ik het verschil niet. Terwijl Albert vrolijk rond liep tussen de cavia's ben ik mezelf in gaan lezen. Wat hebben kippen nodig? Hoe verzorg je een kip? Ga zo maar door. Het werd al snel duidelijk dat Albert een maatje nodig had en iemand in de buurt had een kuifhoen hennetje (echt een hen) die op haar hoofd gepikt werd door de andere kippen. Die heb ik opgehaald en Albert was helemaal happy met zijn nieuwe vriendin en zij kreeg de naam Roos. Die twee vonden elkaar zo leuk dat ze 2 kuikentjes kregen, Lily en Mumble. Vanaf dat moment ben ik begonnen met een account op Instagram met de naam Yassie's beessies. 

Ik ging steeds meer genieten van de kipjes en vond het heerlijk om naar ze te kijken. Ook het toom met sierkippen ging ik vaak wat lekkers brengen. Uiteindelijk had mijn schoonbroer steeds minder tijd en aandacht voor de kippen en heb ik ze van hem overgenomen. Er kwamen ook nog wat kippen bij die ergens anders niet meer welkom waren. Ineens had ik een toom met allemaal verschillende kipjes.

Waarom de naam Another Chick Day?

Op Instagram deelde ik de verhalen van alle beestjes en hoe ze bij ons terecht kwamen en ik kreeg steeds meer volgers. Niet alleen volgers, ook vaak de vraag of ik nog een plekje had voor een kipje dat niet in de groep paste of dat nog alleen over was gebleven na de aanval van een roofdier. Alle kipjes die bij ons kwamen bloeide zo mooi op, dat ik dacht 'ik wil meer kippen helpen'. Daar hoorde wel een andere naam bij vond ik. Veel nagedacht en uiteindelijk kwam mijn vriend met de uitspraak 'it's just another chicken day'. Dat bleef hangen en vandaar de naam Another Chick Day. De naam vind ik nog steeds heel leuk!

Dat is dus het begin van Another Chick Day (afkorting ACD). Wil je meer lezen over de ontwikkeling van ACD? Bekijk dan de andere blogs.

Is er iets wat jij graag wilt lezen in de volgende blog? Laat het weten in de reacties hieronder!