Een paar jaar geleden heb ik te maken gehad met een burn-out. Absoluut niet leuk, maar daardoor heb ik mezelf wel heel erg leren kennen. De kippen hebben mij o.a. geholpen om te herstellen. Hoe ik in een burn-out ben komen en hoe de kippen hebben geholpen lees je hier.
Burn-out herkennen
Achteraf gezien waren er al veel signalen dat ik pas op de plaats moest maken, maar dat is natuurlijk te laat. In 'mijn weg in de fotografie' vertelde ik al dat ik niet goed wist wat ik wilde en veel van baan wisselde. Dat gaf de nodige stress, maar niks om me zorgen over te maken, dacht ik.
Ik vergat steeds meer dingen, kleine dingen. Zoals naar de supermarkt gaan voor boodschappen en geen idee meer wat ik kwam halen. Dat gebeurd iedereen wel eens toch? Ik had veel pijn in mijn nek en vaak hoofdpijn. Dat hoorde bij de stress, toch? Ik werd onzeker tijdens het autorijden, lichten waren vaak te fel, maar dat kwam omdat ik te weinig had geslapen. Toch? Ik voelde me vaak heel emotioneel en had daar niet echt een reden voor, misschien de maandelijkse periode?
Tot ik op het werk een klant aan de telefoon had, die niet tevreden was en daardoor op een duidelijke toon praatte. Nadat ik had opgehangen, barste ik in tranen uit. Ik kon niet meer stoppen met huilen. Dat was voor mij het keerpunt, het gaat niet goed met mij. De pijn in mijn nek werd steeds erger en de huisarts zei meteen dat het goed was om met iemand te gaan praten, want ik had een burn-out.
Ik weet nog goed dat ik dat onzin vond. Het ging even niet goed, maar een burn-out had ik toch aan moeten zien komen?
Gesprekken
Eenmaal geaccepteerd dat dit de situatie was ging ik de gesprekken aan om erachter te komen hoe het zo ver kon komen. Het switchen van werk en verschillende persoonlijke dingen bleken de oorzaak. Er zijn veel moeilijke gesprekken geweest en ik heb in een heel diep dal gezeten.
Op het ergste moment durfde ik helemaal geen auto meer te rijden. Kon ik niet geloven dat ik ooit nog gelukkig zou zijn en heb ik veel gehuild. Enorm veel gehuild. Ik kreeg als tip om te gaan wandelen als de emoties hoog opliepen. Dat werkte voor mij! Ik zette een muziekje op (Nuvole Bianche - Ludovico Einaudi) en ging wandelen. Ik heb heel wat km gewandeld.
Daardoor kon ik mijn hoofd leeg maken en weer 'normaal' nadenken.
Dieren als therapie
Ik heb altijd al een grote liefde voor dieren gehad en toen het weer wat beter ging maakte ik een uitstapje naar de dierentuin. Daar hadden ze een groot verblijf met heel veel cavia's. Ik zei tegen mijn vriend 'het lijkt me gezellig om daar tussen te gaan zitten'. Waarop hij antwoordde dat we dat thuis wel waar konden maken. Dol gelukkig verliet ik de dierentuin, want we gingen alles in orde maken om cavia's te gaan houden.
Bij alleen het idee bloeide ik helemaal op. Ik was druk in de weer met inlezen over cavia's en de verzorging. Niet veel later stond alles klaar en gingen we de eerste cavia's ophalen. Kort daarna kwam Albert (de haan) op mijn pad. Dat was het begin van Another Chick Day. Albert kreeg al snel een vriendin, Roos, en ik zat het liefst tussen de cavia's en kippen. Gewoon te kijken wat ze deden, helemaal happy als ze uit zichzelf dichtbij kwamen. Door het eerste eitje dat Roos bij ons legde was ik zo enthousiast en er kwamen meer kippetjes.
Ik had weer iets om voor op te staan in de ochtend. Vrolijk ging ik ze verzorgen, las zoveel als ik kon over de verzorging en ging ik zelfs weer solliciteren. Bij mijn eerste sollicitatie werd ik meteen aangenomen, dus dat was ideaal. Ik ging werken bij een webshop die kleding verkocht. Overdag pakte ik pakketjes in en in de avond was ik bij de kippen en cavia's te vinden.
Voor mij hebben de kippen en cavia's een zeer positief effect gehad op het herstel. Nog steeds als mijn hoofd overloopt kan ik weer rust vinden bij de kippen.
Met Evi
Ik vond dit altijd een moeilijk onderwerp om over te praten. Het is goed om het toch te vertellen. Ik weet tegenwoordig goed wat ik wil en daar werk ik hard voor. Alleen loop ik mezelf nog steeds wel eens voorbij. Ik herken nu wel de signalen en weet dat ik dan even rustig aan moet doen.
Herken jij jezelf hierin of wil je jouw verhaal even kwijt? Je mag me altijd een berichtje sturen.
